Wednesday, July 27, 2005

Blah

Upon the defeat of my faith,
I start the end to feel hope.
Without love for anything,
I live my life for my selfish self.

Tired of rejection and disbelief,
I keep the pain within my heart.
Aiming to close my world,
I dream of an escape.

At the edge of air struggling for my safety,
I decide to face the odds.
Without any remorse of fear,
I jump, slowly I met my demise.
My End, my freedom.
---------

Ang tagal mo, kasi!
Tapos na ang lahat.
Siguradong huli ka na.
Wala ka nang aabutan.

Ang tagal mo, kasi!
Naiwan ka na tuloy.
Hindi ka na napansin.
Nabela wala ka na lang.

Ang tagal mo, kasi!
Marami ka nang di nakilala.
Konti na lang makukuha mo.
Di ka na masisiyahan tulad ko.

Ang tagal mo, kasi!
Di ka na tuloy namin kilala.
Galit na kami sa iyo.
At wala ka nang pag-asa.

Ayan kasi ang tagal mo.
Wala ka na tuloy sa isip namin.
Tumanda na kami ng di ka kasama.
At di na naten kilala ang isa't-isa.

No comments:

NuffNang Ads